Quen nos ía dicir, aló polo 13 ou 14 de MARZO, o que nos esperaba?
Quen se puidera ter imaxinado o “encerro” que
se nos viña enriba?
Pechámonos dentro dos nosos fogares para loitar unidos
contra un
inimigo invisible e descoñecido que chegou para darlle un xiro de 360º ás nosas
vidas.
Ninguén sabía que isto podía ser tan cruento e
duro. Cada día que pasaba a incerteza do confinamento consumía os nosos folgos.
Unha negra sombra cubría todo co seu
manto de tristura e dor, máis, non nos deixamos asolagar e unimos os nosos
folgos para encher de luz os días: saíndo ás fiestras para aplaudir e agradecer
a todos os heroes e heroínas, enchendo os balcóns de música que nos unía a
pesar da distancia, compartindo todo o tempo, que agora temos, ao carón da
familia...
Está claro que este virus axitou tan fortemente
as nosas vidas, que xamais volvermos a ser coma antes... mais, iso é positivo,
posto que aprendemos a darlle
prioridade ás cousas realmente importantes, a valorar detalles que antes pasaban
desapercibidos por mor da “presa” constante na que vivíamos.
O valor das cousas cambiou. As nosas saudades non
teñen nada que ver co material: precisamos dar apertas fortes aos nosos seres
queridos, dar bicos cheos de agarimo, reencontrarnos cos amigos para compartir
momentos xuntos, pasear pola natureza, gozar das fermosas paisaxes da nosa
terra, pechar os ollos e escoitar o bater das olas, ulir a terra mollada... iso
non ten prezo!
Decatámonos de algo moi importante: ESTE VIRUS, PARÁMOLO XUNTOS! Non pensamos
egoistamente en nós, senón que nos unimos para loitar en equipo. Que gran
lección! (Ogallá non se nos esqueza nunca...)
Aínda que a gran lección deste confinamento
debémoslla aos máis pequenos
da casa.
Elxs si son HEROINAS/HEROES!
Adaptáronse a esta dura situación, fixéronse responsables, aceptaron e
cumpriron as normas, mostraron o seu afecto cos que teñen que seguir
traballando, seguiron estudando... Emocionalmente demostraron que son fortes e
que nos gañaron con creces.
Por iso a partir de hoxe, teñen o seu premio: PODER SAÍR!
Pasaron moitos días, demasiados, e aínda queda
algún máis... pero hoxe ábrese un porta de esperanza que nos enche de forza
para continuar coa loita. Mais, debemos ser responsables coas saídas, para non
retroceder na baixada da curva de contaxio.
Tede moi en conta as instrucións do Ministerio de
Sanidade:
SAÍDAS DXS CATIVXS
* Ata os
14 anos (inclusive)
* 1 hora
ao día: entre as 9:00 e as 21:00
* 1km de
distancia da casa
*
Acompañados dun adulto (que resida con eles)
* Máximo
3 nenxs por adulto.
*
Respectar a DISTANCIA DE SEGURIDADE! (1,5/2m con outrxs nenxs e adultos)
* Poden
correr, xogar, facer exercicio, levar os seus xoguetes (se baixan xoguetes hai
que desinfectalos ao volver á casa)
* NON se
poden empregar os PARQUES
* No eido
rural poderán saír ao CAMPO
* NON
poderán saír rapacxs con síntomas do COVID-19
PEQUECHXS...
GOZADE DO VOSO MERECIDO PREMIO!
(sendo responsables)
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.