Tocoulle o turno á letra H, unha letra moi particular, xa que non fai ningún son... "é mudiña" polo que foi complicado par os pequenos pensar palabras e non paraban de dicir "profe, que difícil". E é certo porque o oido non lles valía e moito e neste caso había que empregar a memoria. Pero con algunha pista, fórenselle ocorrendo palabriñas...
Aínda así é unha letra especial para a clase, xa que dúas alumnas téñena coma inicial:
As veces no corcho non saen todas as palabras, pero ao sentarse e escribir no folio, póñense a pensar en alto xunto cos compañeiros de mesa, sempre sae algunha máis:
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.